Türkçe-Çince Sözlük. 2014.
müntesip — sf., bi, esk., Ar. muntesib 1) Bir yere, birine bağlanmış, kapılanmış, intisap etmiş olan 2) İlgisi bulunan, ilgili … Çağatay Osmanlı Sözlük
müntesip — bk. müntesib … Osmanli Türkçesİ sözlüğü